De vlucht

De vlucht na Istanbul mag boarden, iedereen springt als een malle op, ik zit naast een moeder met een kleine baby ( top) daar wordtje nu niet bepaald zen van en naast een niet al te vriendelijk turks meisje die meteen even herrie schopt met de bemanningsleden omdat haar jas niet meer in de bak past.

Na twee fims en een bord pasta landen ik op Istanbul, het ene grootste vliegveld van de wereld dat heb ik geweten ik loop serieus een half uur van mijn aankomsthal na mijn vertrek hal. Alles is nieuw en een hoop bling het is enorm.

Dan mag ik om 00.30 uur instappen na Kathmandu het is ongeveer 8 uur vliegen bij aankomst ben ik helemaal brak de lading was hard en kort en hij bleef maar rondjes draaien boven Nepal omdat er nog geen plek was voor ons .

Eenmaal binnen stap je 50 jaar terug in de tijd, ik weet niet wat ik zie, paspoort controle door 1 oud mannetje achter een bruin tafeltje een rij die niet meer op hield, maar opa had alle tijd en was totaal zen hahahaha geweldig en wij westerse maar mauwen dat het allemaal niet op schiet, ik had al een visum dus mag een rijtje opschuiven en mag het land in. Dan op naar mijn tas ........oh my want is er zitten 2 mannetjes achter een tafeltje en je mag door de scan poort lopen, alleen ze zijn samen in discussie dus iedereen kan doorlopen hahahah hoezo veiligheid op 1. Alle tassen komen via een transportbandje langs ons heen en worden aan het einde door een Nepalees op 1 grote berg gekwakt dus zoek het lekker uit 🤣🤣🤣🤣🤣 ik kwam niet meer bij van het lachen dit verzin je toch niet. Ergens onderop vind ik ik mijn yogamat en mijn tas zo ik ben er. Maar nu.... buiten staan wel 50 mannen met bordjes te schreeuwen hopen dat je hun zoekt, dan hoor ik wat vrouwen praten over yoga en loop er heen, ja gevonden mijn groep voor de komende week met ons vijven worden we met een busje na ons prachtige hotel gebracht waar we worden verwelkomt met een sjaal en een drankje en nu eerst bijkomen vanalles.